Mario Panzini |
i pueti de AnconaNostra |
||
È 'na nòte de magiu. In luntanànzza c'è 'na lùciula-maschiu che lampégia (cià 'n cungégnu gegnàle inté la panzza) e se sbassa e se alzza e se destrégia,
e de scigùru el fa cu' la sperànzza de becà' (ma per questu le curtégia) 'na cumpàgna, 'na lùciula in vacanzza, almenu fin'a quantu nun albégia.
E 'stu lampégiu dura ore e ore fin'a quantu j se smòrcia qu' 'l strumèntu: vòle di' che la còpia fa a l'amore.
Me viène alora in mente, in qu'l mumèntu, che loru ciàne 'l zzènzzu del pudore, nîàntri nun c'êmu più 'stu sentimèntu.
(11 magio 2001)
|
|||